ACELERACIÓN CENTRÍPETA DA SUPERFICIE TERRESTRE

DEFINICIÓN DE ACELERACIÓN CENTRÍPETA:

A aceleración centrípeta é unha magnitude relacionada coa razón de cambio de dirección da velocidade dunha partícula en movemento. Os corpos que se moven en liña recta con rapidez constante tamén o fan a velocidade constante. En cambio cando o corpo móvese nunha traxectoria curvilínea con rapidez constante (por exemplo o MCU), faino cunha dirección variable, e debido a que a velocidade é un vector que indica a dirección, sentido e a rapidez dun obxecto, unha dirección variable implica unha velocidade variable.

ACELERACIÓN CENTRÍPETA NA SUPERFICIE TERRESTRE:

Para calcular a aceleración centrípeta dun punto da superficie terrestre, imos supor que nese lugar colocouse un obxecto fixo, como, por exemplo, un semáforo. Ó equilibrarse, o peso e a normal a forza resultante que se exerce sobre devandito semáforo é a forza que exerce o chan sobre o obxecto levándolle encima. Esta forza consegue que o semáforo realice un movemento circular e uniforme como o do chan sobre o que se apoia.

A aceleración centrípeta dun punto da superficie terrestre ten un valor moi pequeno. Esta é a razón pola que, cando resolvemos problemas sobre movementos de obxectos nas proximidades da superficie terrestre (lanzamentos, movementos de vehículos,..), considerámola despreciable.

A aceleración centrípeta da superficie da Terra é a responsable de fenómenos ben visibles, como, por exemplo, o feito de que a auga dos lavabos baléirese cun movemento combinado de caída máis rotación. Para explicar este feito é costume que algúns textos adopten o punto de vista dun SR ligado á superficie terrestre, polo tanto, non inercial. Con este enfoque atribúese a rotación da auga a unha falsa forza de inercia que se denomina forza de Coriolis(forza ficticia ou aparente que serve para explicar o movemento anómalo que describe un obxecto que se move dentro dun sistema de referencia non inercial en rotación) . A aceleración correspondente chámase aceleración de Coriolis. Do mesmo xeito podemos atribuír á forza de Coriolis o sentido de xiro das masas de aire atmosféricas, por exemplo, ó observar as borrascas que nos ensinan todos os días os mapas de predición do tempo meteorolóxico.